คณะกรรมาธิการยุโรปต้องการให้สหภาพยุโรปดำเนินนโยบายด้านสภาพอากาศที่รุนแรงที่สุดของเศรษฐกิจขนาดใหญ่แต่ก็ตระหนักถึงความเสี่ยงทางการเมืองของการดำเนินการดังกล่าวในวันพุธ คณะกรรมาธิการได้กำหนดกลยุทธ์การปล่อยมลพิษระยะยาว ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพันธกรณีภายใต้ข้อตกลงปารีสปี 2015 และส่วนหนึ่งของการเตรียมการสำหรับการประชุมสุดยอดด้านสภาพอากาศ COP24 ในสัปดาห์หน้าในโปแลนด์
กลยุทธ์นี้กำหนดสถานการณ์ที่แตกต่างกัน 8 สถานการณ์
โดยคณะกรรมาธิการนิยมกลุ่มที่รุนแรงที่สุดเพื่อให้กลุ่มกลายเป็น
“การต่อสู้จะไม่แพ้ในวันนี้ [แต่] อาจจะแพ้ในปี 2020” Miguel Arias Cañete กรรมาธิการยุโรปที่รับผิดชอบด้านพลังงานและการดำเนินการด้านสภาพอากาศ กล่าวกับ POLITICO “และเราซึ่งเป็นสหภาพยุโรปมีหน้าที่รับผิดชอบในการเป็นผู้นำและเป็นผู้ริเริ่มก่อนใคร เราสามารถทำได้เร็วกว่าที่อื่น ๆ เพราะเรามีวิธีการ เทคโนโลยี และเงินทุนที่จำเป็นสำหรับการดำเนินการนี้”
การลงทุนด้านพลังงานและโครงสร้างพื้นฐานซึ่งส่วนใหญ่มาจากภาคเอกชนจะต้องเพิ่มขึ้นเป็น 2.8 เปอร์เซ็นต์ของ GDP จาก 2 เปอร์เซ็นต์ในปัจจุบัน
Arias Cañete กล่าวว่าภัยแล้ง น้ำท่วม และไฟป่าเมื่อเร็วๆ นี้ ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าต้นทุนของการดำเนินการเพียงเล็กน้อยเกินไปกับภาวะโลกร้อนนั้นมีมูลค่ามหาศาล “นี่คือยุคใหม่” เขากล่าว “เราทุกคนได้เห็นแล้วว่าผลกระทบของการไม่ควบคุมการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศนั้นลึกซึ้งและมีค่าใช้จ่ายสูง”
ในกรณีธุรกิจตามปกติ สหภาพยุโรปคาดว่าจะลดการปล่อยก๊าซลงประมาณร้อยละ 60 ภายในปี 2593 เมื่อเทียบกับระดับปี 2533 เนื่องจาก ประสิทธิภาพการใช้พลังงานและเป้าหมายพลังงานหมุนเวียน ที่ตกลงกันใหม่ตลอดจนการปฏิรูปตลาดคาร์บอน แต่นั่นยังห่างไกลจากข้อกำหนดในการบรรลุเป้าหมายข้อตกลงปารีสในการรักษาอุณหภูมิให้ต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียส และในอุดมคติให้อยู่ที่ 1.5 องศา
การดูตัวเลข
เริ่มต้นจากพื้นฐานนี้ คณะกรรมาธิการได้ประเมินแปดสถานการณ์สำหรับความพยายามในการลดการปล่อยมลพิษในอนาคตของสหภาพยุโรป สำรวจตัวเลือกเทคโนโลยีที่แตกต่างกัน เช่น การส่งเสริมพลังงานหมุนเวียน ประสิทธิภาพพลังงาน เชื้อเพลิงทางเลือก เช่น ไฮโดรเจน และการขนส่งที่ใช้พลังงานไฟฟ้า และภาคส่วนอื่นๆ
ในขณะที่ตัวเลือกต่าง ๆ นำไปสู่การลดการปล่อยก๊าซระหว่างร้อยละ 80 ซึ่งเป็นเป้าหมายปัจจุบันของสหภาพยุโรป และร้อยละ 90 การปล่อยมลพิษสุทธิเป็นศูนย์ภายในปี 2593 จะต้องมีขั้นตอนเพิ่มเติม
การขุดถ่านหินจะเป็นหนึ่งในภาคส่วนที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุดจากกลยุทธ์ | Patrik Stollarz / AFP ผ่าน Getty Images
แนวทางหนึ่งจะส่งเสริมการใช้พลังงานชีวภาพและเทคโนโลยีการดักจับและกักเก็บคาร์บอน มิฉะนั้น กลุ่มจะต้องปรับปรุงระบบเศรษฐกิจของตน โดยพึ่งพาตัวเลือกของผู้บริโภคที่ “เน้นคาร์บอนน้อยลง” ควบคู่ไปกับการส่งเสริมเศรษฐกิจหมุนเวียนที่ลดการใช้วัสดุและผลิตภัณฑ์ นำกลับมาใช้ใหม่ และนำกลับมาใช้ใหม่ และเสริมสร้างความสามารถของที่ดินและป่าไม้ในการดูดซับคาร์บอน .
การลงทุนด้านพลังงานและโครงสร้างพื้นฐาน ซึ่งส่วนใหญ่มาจากภาคเอกชน จะต้องเพิ่มขึ้นเป็น 2.8 เปอร์เซ็นต์ของ GDP จาก 2 เปอร์เซ็นต์ในปัจจุบัน หรือประมาณ 290 พันล้านยูโรต่อปี
ผลกระทบหนักที่สุดจะเป็นภาคต่างๆ เช่นการทำเหมืองถ่านหินการสำรวจน้ำมันและก๊าซ และอุตสาหกรรมที่ต้องใช้พลังงานเข้มข้น เช่น เหล็ก ซีเมนต์ และปิโตรเคมี รวมถึงอุตสาหกรรมรถยนต์
“มีบางภูมิภาคที่จะได้รับผลกระทบมากกว่าที่อื่น เราต้องจัดระเบียบ เตรียมการ และคาดการณ์ — ส่วนใหญ่คาดการณ์ — และปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม” Arias Cañete กล่าว
อย่างไรก็ตาม บรัสเซลส์ระบุว่าจะมีประโยชน์ทางเศรษฐกิจเช่นเดียวกับสภาพภูมิอากาศ การมีสุทธิเป็นศูนย์จะทำให้เศรษฐกิจสหภาพยุโรปเติบโตได้ถึงร้อยละ 2 ของ GDP ในช่วงกลางศตวรรษนี้ และช่วยประหยัดการนำเข้าเชื้อเพลิงได้ถึง 2 ล้านล้านยูโรถึง 3 ล้านล้านยูโรในปี 2593
แต่ต้นทุนทางการเมืองของการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเช่นนี้อาจทำให้รัฐบาลของประเทศต่าง ๆ หวาดกลัว ซึ่งจะต้องรับรองวิสัยทัศน์ของคณะกรรมาธิการในปีหน้า การปฏิรูปที่รอบคอบมากขึ้นของประธานาธิบดีฝรั่งเศส เอ็มมานูเอล มาครง ได้จุดประกายการจลาจลหลายสัปดาห์
คณะกรรมาธิการตระหนักดีถึงความจำเป็นในการนำผู้มีสิทธิเลือกตั้งและรัฐบาลที่ไม่เชื่อเข้ามาด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงวางแผนความพยายามทั่วยุโรปเพื่อขายข้อได้เปรียบของการลดการปล่อยมลพิษที่เร็วขึ้นและลึกขึ้น
Arias Cañete กล่าวว่า “จะต้องมีการเจรจาอย่างแน่วแน่ [กับประชาชน] และที่นี่มีโอกาสครั้งใหญ่ในการเลือกตั้งในยุโรป … สำหรับผู้สมัครรับเลือกตั้งในจุดยืน” Arias Cañete กล่าว
